مرور بر پیامهای نوروزی رهبر انقلاب از ابتدای رهبری ایشان در سال ۱۳۶۸ سیر تحولات گذشته بر ایران را نشان میدهد، از چهار تکرار متوالی توصیه مقابله با اسراف و ضرورت صرفهجویی در میانه دهه ۷۰ تا پنج سال اخیر با شعارهای سال مرتبط با اقتصاد. سال ۱۳۹۲ سال مهمی خواهد بود.
از سال «تولید ملى، حمایت از كار و سرمایهى ایرانى»، تنها چند ساعت باقی مانده است و با شروع سال 1392 هجری خورشیدی و اعلام نام سال جدید توسط رهبر انقلاب، سال نو زندگی مردم ایران آغاز خواهد شد. طبق یک سنت مستقر، رهبر انقلاب از اولین نوروز پس از آغاز زعامت خود در سال 1368 یعنی نوروز سال 1369، پیامهایی برای ملت ایران صادر کردهاند و در جایگاه خود به تعیین سیاستهای کلی کشور پرداختهاند.
هر چند سال 1378، اولین سالی بود که به طور آشکار دارای یک نام شد، اما در پیامهای پیش از آن نیز به مسائل مهم کشور و سیاستها و توصیههای مربوط به آن سالها پرداخته شده است که به طور خلاصه مرور آن را در ادامه میخوانید.
سال 1369: اولین نوروز بعد از رحلت امام (ره)
نوروز سال 1369، اولین نوروز بعد از انقلاب بود که مردم ایران، سال نو را بدون حضور امام راحل جشن میگرفتند. رهبر انقلاب در بخشی از پیام نوروزی خود به این مساله اشاره کردند:
«ما امسال عید نوروز را در حالى برگزار میكنیم كه خداى متعال با فقدان بزرگ رهبر عظیمالشأنمان، امتحان سختى از ما كرد و دوران سختى را بر ما گذراند. آن فقدان، محنت بزرگى بود. امیدواریم كه خداى متعال، روح آن بزرگمرد را با ارواح مقدسه انبیا و اولیا محشور كند و او را از ما راضى نماید و ما را در راه او، مستمر و مستدام بدارد. امیدواریم كه خداوند، نظر لطف و محبت خود را كه در طول این یازده سال همواره بر این ملت و بر این نظام داشته است، باز هم آن را بر ما مستمر بگرداند و ما بتوانیم به كمك خدا و با حركت در راه او و با استغفار و توبهى الىاللَّه، متاع حَسَن و قدرت و قوّت و عزت الهى را براى خودمان و براى این ملت بزرگ و فداكار تأمین كنیم.»
سال 1370: مردم ایران به یاد حادثه تلخ رودبار و منجیل بودند.
درد زمین لرزه بزرگ مناطق شمالی کشور در خرداد 69، به نوروز سال 1370 نیز رسید و در پیام نوروزی رهبر انقلاب مورد اشاره قرار گرفت:
«شما ملت عزیز ما توانستید با كمكهاى خودتان به دولت و به مردم آسیبدیده كشور، كارى بكنید كه در طول تاریخ گذشته ما بیسابقه بود. ما زلزلههاى بسیارى را دیدهایم؛ حوادث طبیعى بسیارى را در گذشته از نزدیك شاهد بودهایم؛ حادثهیی با عظمتِ زلزلهیى كه در شمال پیش آمد، بعضاً در گذشته هم اتفاق افتاده بود؛ لیكن هیچوقت نشده بود كه آثار و عوارض آن حوادث تلخ، به این سرعت به سمت بهبودى پیش برود كه در این بار اتفاق افتاد. البته كمبودها در آن مناطق زیاد است؛ لیكن آنچه كه از پیشرفت امور و كمك به زلزلهزدگان و آسیبدیدگان و تأمین مسكن و غیر اینها اتفاق افتاد، به بركت همكارى و همدوشى مردم با دولت و تلاش فراوان ملت و دولت در این زمینه بود.»
سال 1371: اولین نوروز پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی
مردم ایران در شرایطی نوروز 1371 را جشن میگرفتند که عمر یکی از دو ابرقدرت آن روز جهان در سال گذشته پایان پذیرفته بود. مساله عظیمی که اهمیت آن مورد اشاره رهبر انقلاب نیز قرار گرفت:
« یكى از این حوادث سال گذشته، از هم پاشیده شدن امپراتورى بزرگ و كشور اتّحاد جماهیر شوروى و زوال یك ابر قدرت بود كه حقیقتاً حادثهاى بزرگ در زمان و تاریخ ما به حساب می آید. این حادثه از چند نظر حائز اهمیت است: اوّلاً از این نظر كه موجب شد در خلال كشورها و ملتهایى كه استقلال و آزادى خودشان را به دست آوردند، كشورها و ملتهاى مسلمان نیز به این امتیازات برسند. میلیونها مسلمان در این منطقه و در همسایگى ما توانستند آشكارا و با صراحت، آرزوها، آرمانهاى اسلامى و فرهنگ خود را بر زبان بیاورند و آن را مطرح كنند؛ در حالى كه دهها سال از این حقّ طبیعى محروم بودند.»
سال 1372: نرخ بالای تورم و مساله عدالت اجتماعی
نرخ تورم بالای ناشی از برنامههای اقتصادی سالهای گذشته و فشار ناشی از آن بر طبقات محروم مورد اشاره رهبر انقلاب در پیام نوروزی سال 1372 نیز قرار گرفت:
« آنچه كه من به برنامهریزان و مسؤولین دولتى مؤكّداً سفارش مىكنم، این است كه در این برنامه توجّه كنند كه هدف اصلى، كمك به طبقات محروم جامعه باشد. این، چیزى است كه ما را به «عدالت اجتماعى» نزدیك مىكند. هدف اصلى در كشور ما و در نظام جمهورى اسلامى، عبارت از تأمین عدالت است و رونق اقتصادى و تلاش سازندگى، مقدّمه آن است. ما نمىخواهیم سازندگى كنیم كه نتیجه این سازندگى یا نتیجه رونق اقتصادى، این باشد كه عدّهاى از تمكّن بیشترى برخوردار شوند و عدهاى فقیرتر شوند. این، به هیچوجه مورد رضاى الهى و رضاى اسلام و مورد قبول ما نیست.»
سال 1373: وجدان کاری و رعایت انظباط اجتماعی
در این سال دو شاخص به عنوان شعار سال اعلام شد:
« تذكّرى كه مىخواهم عرض كنم این است كه از آغاز سال جدید، دو شاخص را به عنوان شعار براى خودمان قرار دهیم: این دو شاخص، عبارت است از «وجدان كار» و «انضباط اجتماعى». این دو شاخص، براى همه ما، در هر جا كه هستیم بسیار مهم است. «وجدان كار» یعنى اینكه اگر كارى را به عهده گرفتیم و انجام آن را تعهّد كردیم - چه این كار، براى شخص خودمان یا خانواده خودمان؛ جهت نان درآوردن باشد، و چه كارى اجتماعى و مردمى و مربوط به دیگران باشد آن را خوب و كامل و دقیق و تمام انجام دهیم. به تعبیر معروف، براى آن كار، «سنگ تمام بگذاریم». اگر ملتى داراى «وجدان كار» باشد، محصول كار او خوب خواهد شد، و وقتى محصول كار نیكو شد، وضع اجتماعى، به طور قطع بهبود پیدا خواهد كرد.»
سال 1374: وجدان کاری و انظباط اجتماعی، همراه با انضباط اقتصادى و مالی
در این سال نیز، شیوه تنظیم امور مالی و اقتصادی دولت و مردم مورد توجه پیام نوروزی رهبر انقلاب قرار گرفت:
« من عرض مىكنم امسال هم میخواهم دو توصیه بكنم. یك توصیه این است كه آن دو شعار شعارهای سال 73 را زنده نگه داریم... توصیه دوم كه آن هم براى جامعه ما بسیار مهم است، «انضباط اقتصادى و مالی» است. من این را از آحاد ملت و مسؤولین كشور و مأمورین دولت، امسال تقاضا دارم. انضباط اقتصادى و مالى یعنى مقابله با ریخت و پاش، زیاده روى و اسراف. ریخت و پاش مالى و زیاده روى در خرج كردن و زیاده روى در مصرف، به هیچ وجه صفت خوبى نیست. نه اسمش جود و سخاست و نه كرم و بزرگ منشى است. فقط اسمش «بىانضباطى اقتصادى و مالى» است.»
سال 1375: جلوگیری از اسراف و انجام کارهای سازنده
در سال 1375 نیز توصیه به مسئولین برای پرهیز از اسراف به همراه با توصیه به کارهای سازنده ادامه یافت:
« من همه را به رعایت منابع مالى كشور توصیه مىكنم... اسراف در ثروت عمومى و موجودیهاى این كشور و منابع طبیعى و نیز در آنچه كه با زحمت زیاد به دست مىآید و اسراف در نان و آب و انرژى و نیروى انسانى، همه اینها بد است. اسراف، نقطه مقابل آن توصیهاى است كه ما در سال گذشته و سالهاى قبل از آن عرض كردیم كه عبارت از «انضباط» است. اگر بخواهیم با اسراف مبارزه كنیم، باید براى این كار برنامهریزى انجام گیرد و آن را مسؤولان دولتى انجام دهند. بنابراین، توصیه اوّل من، مبارزه با اسراف و زیادهروى و نابود كردن اموال عمومى و اموال شخصى است؛ چون اموال شخصى هم، به نحوى به اموال عمومى برمىگردد.»
سال 1376: آراستگی اخلاقی و توجه به معنویات وقرب حق
در سال 1376، نیز مانند دو سال پیش از آن پرهیز از اسراف مورد توجه رهبر انقلاب قرار گرفت:
« من امسال مىخواهم مثل سالهاى قبل، به همه مردم یك سفارش بكنم. بحمداللَّه سفارشهایى كه شده، مورد توجّه قرار گرفته است. هم مردم توجه كردهاند و هم مسؤولان، و من توقّعم از هر دو است؛ هم از مردم و هم از مسؤولان. من میخواهم به مردم عزیزمان عرض كنم كه امسال همه سعى كنند اسراف را كنار بگذارند. متأسفانه در زندگیهاى ما اسراف وجود دارد. اسراف یعنى تضییع نعمت الهى؛ یعنى نشناختن قدر نعمت الهى. البته بیشتر، مخاطب ما در این سخن، افراد متمكّنند. افرادى كه تهیدتست یا متوسّطند، به نظر مىرسد كه كمتر اسراف مىكنند... كنار گذاشتن اسراف در چیزهایى كه به نظر كوچك میآید؛ مثل اسراف در مصرف بیرویّه آب، ضرورى است.»
سال 1377: قناعت پیشگی و پایداری مواضع اسلامی و انقلابی
در چهارمین سال پیاپی و برای آخرین بار در آن دوره زمانی، مساله استفاده درست از منابع و پرهیز از اسراف مورد توجه پیام نوروزی رهبر انقلاب قرار گرفت:
« امسال توصیه مهمّ من عبارت است از صرفهجویى. دولت هم باید صرفهجویى كند؛ ملت هم باید صرفهجویی كند. دولت، علاوه بر صرفهجویى بایستى راههاى صرفهجویى را هم به مردم تعلیم دهد. تا وقت نگذشته است - تا ماههاى اوّل سال، سپرى نشده است - بایستى فهرستى از انواع صرفهجوییهایى را كه مردم مىتوانند بكنند - در آب، نان، بنزین و در مصارف گوناگون و همه چیزهایى كه براى صرف آنها مجبوریم از سرمایههاى كشور و نفت مصرف كنیم - و راههاى صرفهجویى در آنها را به مردم تعلیم و نشان دهند؛ مردم هم جدّاً سعى كنند كه صرفهجویى نمایند.»
سال 1378: سال امام خمینی (ره)؛ سالی که دارای نام مشخصی شد.
سال 1378، مصادف با یکصدمین سالگرد تولد امام راحل بود و نام سال نیز به همین موضوع اختصاص یافت:
« سالى كه در این ساعت و در این روز آغاز مىشود، سالى است با امیدها و با امكانات فراوان و انشاءاللَّه با توكّل به خدا، سالى متناسب با خواستها و ارزشهاى ملت ایران است. از مهمترین خصوصیات امسال این است كه مصادف با صدمین سال ولادت امام بزرگوار ماست. به همین مناسبت جا دارد كه این سال را سال امام خمینى (رحمةاللَّهعلیه) بدانیم و بنامیم. فقط هم نامیدن و عنوان، كافى نیست. باید انشاءاللَّه همه سعى كنند شخصیت بزرگوار امام خمینى را با همان ابعاد عظیم، به درستى بشناسند و خصوصیات آن را انشاءاللَّه در زندگى خود و زندگى ملت و عرض و طول معنوى كشور، اِعمال و پیاده كنند.»
سال 1379: سال امام علی (ع)؛ سالی با دو عید غدیر
گردش تقویم هجری قمری باعث شد که سال 1379 در ابتدا و انتهای خود دو عید غدیر را در بر گیرد. تحت تاثیر همین اتفاق فرخنده، سال 1379، سال امام علی (ع) نامیده شد:
« سال جدیدى را در پیش رو داریم و همان طور كه مىدانید، امسال، هم در آغاز و هم در پایان خود، مزیّن به عید مبارك غدیر است؛ یعنى سال 1379، دو عید غدیر دارد. بسیار مناسب است كه ما این سال را به این مناسبت، «سال امام امیرالمؤمنین، علىبنابىطالب علیهالسّلام» بدانیم و بنامیم و خودمان را به آن بزرگوار نزدیك كنیم... امیرالمؤمنین علیهالسّلام در زندگى حكومتى خود، نسبت به عدالت، نسبت به حقوق ضعفا و درماندگان و پابرهنگان، بىاغماض و بىگذشت بود. ماهم باید همینطور باشیم. آن حضرت نسبت به حقّ خود و به سهم خود، بسیار پرگذشت بود؛ همه ما نیز باید همینگونه باشیم.»
سال 1380: سال اقتدار ملی و اشتغال آفرینی
سال 1380، شروع دورهای است که نام سالها علاوه بر مفاهیم انقلابی و ملی، به موضوعات اقتصادی و اجتماعی مهم داخلی نیز اختصاص داده میشود:
« در زمینه آنچه كه ما در سال 80 باید به عنوان شعارهاى اساسىِ خودمان به آن نگاه كنیم، من دو نقطه مهم را مطرح مىكنم: نقطه اوّل، اقتدار ملى است. اقتدار ملى براى یك كشور، حفظ كننده هویت او، مایه عزّت او و وسیله رسیدن او به آرمانهاست. نكته دوم و نقطهى اساسى دیگر مسأله اشتغال است. سال را باید از آغاز تا پایان، سالِ تلاش براى ایجاد اشتغال مفید و مولّد قرار دهیم. در مطالعات عمیق و بررسیهاى همهجانبه اقتصادى، به این نتیجه مىرسیم كه نقطه عزیمت و شروع، عبارت است از تلاش براى اشتغال. براى جامعه ما شایسته نیست كه جمع بزرگى از مردم –جوانان- از اشتغال مفید و مولّد محروم باشند.»
سال 1381: سال عزت و افتخار حسینی
بعد از سال 1379 که دارای دو عید غدیر بود، این بار و در سال 1381، سال هجری خورشیدی دو عاشورا حسینی را در بر میگرفت:
« امسال، سال شمسى ما، هم در فروردین و هم در آخر سال در اسفند، با عاشوراى حسینى مقارن و مصادف است. بنابراین جا دارد كه ما امسال را «سال عزّت و افتخار حسینى» بدانیم. امیدواریم ملت عزیز ما با تمسّك به معنویتِ حسینبنعلى علیهالسّلام و با آشنایى بیشتر با آن بزرگوار، عزّت و افتخار و سربلندى را براى خود كسب كند؛ همچنان كه بحمداللَّه به بركت آن حضرت و به بركت اسلام و قرآن، از عزّت و افتخار معنوى برخوردار بوده و هست.»
سال 1382: سال نهضت خدمت گذاری
در شرایطی پر از هیاهوها و تنشهای سیاسی، مساله اصلی کشور، یعنی خدمترسانی به مردم و پرهیز از منافع گروههای خاص مورد توجه قرار گرفت:
« نكتهاى كه امسال اضافه مىكنم و به آن تأكید مىورزم، این است كه همهى مسؤولان در سه قوّه، باید نهضتى را براى خدمترسانى به مردم شروع كنند. ممكن است ما انواع و اقسام كارها و برنامهها را در پیشرو داشته باشیم و اجرا كنیم؛ باید در میان آنها آنچه خدمترسانىِ عمیقتر و ماندگارتر و زودبازدهتر محسوب مىشود، اولویّت پیدا كند. به ویژه این كارها باید بیشتر در خدمت قشرهاى مستضعف و محروم و محتاج جامعه صورت گیرد... مسؤولان باید مردم را در قبال یك گزارش درست و متقن، مختار به قضاوت كنند تا مردم بتوانند كارآمدىِ نظام را به چشم ببینند و نسبت به آن قضاوت نمایند. نهضت خدمترسانى به مردم یك مبارزهى بزرگ و سنگین است؛ زیرا خدمت رساندن به عموم مردم با منافع بعضى گروههاى خاص تضاد پیدا مىكند و اینجاست كه باید با مبارزه و همّت و عزم راسخ وارد میدان شد.»
سال 1383: سال پاسخگویی 3 قوه به ملت ایران
سال 1383، آخرین سال کامل خدمتگزاری دولت اصلاحات بود و از سوی دیگر سال آخر مسئولیت پنج ساله اول آیتالله هاشمی شاهرودی در قوه قضائیه بود از عمر مجلس ششم نیز کمتر از سه ماه باقی مانده بود:
« سال 83 آخرین سال دولت خدمتگزار كنونى است؛ همچنانكه مدت مسؤولیت پنج سالهی اول رئیس قوهی قضائیه و مجلس ششم شوراى اسلامى دوران مسؤولیت خود را به پایان مىبرند. آنچه كه در این سال مناسب و لازم است كه انجام بگیرد، این است كه مسؤولان بخشهاى مختلف به مردم گزارش بدهند كه در دوران مسؤولیتى كه در حالِ پایان یافتن است یا پایان یافته، چه خدمت بزرگ و چه كار شایستهای را براى مردم انجام دادهاند. دولت خدمتگزار، قوهی قضائیه و مجلس شوراى اسلامى به مردم پاسخ دهند كه آنچه را كه به عنوان شعار كار خود بر زبان آوردهاند و همچنین آنچه را كه مطالبات عمدهی رهبرى در این سالها بوده است، چگونه تحقق بخشیدهاند. درواقع سال 83، سال پاسخگویى سه قوه به ملت ایران است.»
سال 1384: سال همبستگی و مشارکت عمومی
با رو به پایان بودن عمر دولت دوم سید محمد خاتمی، روزهای ابتدایی سال 1384 نیز مانند سال 1392، رنگ و بوی انتخاباتی گرفته بود:
« آنچه براى مردم و مسؤولان - هر دو - حایز اهمیت است، عبارت است از همكارى و حفظ وحدت ملى و همبستگى عمومى ملت در قبال آنچه مسؤولان موظفند انجام دهند. ادامهى این راه از یك طرف، و همكارى مردم و مسؤولان از سوى دیگر، میتواند ما را در پیشرفت این راه و پیشبرد این اهدافِ والا كمك كند. بنابراین امسال «همبستگى ملى و مشاركت عمومى» مىتواند شعار بزرگ ملت ایران باشد. یقیناً مشاركت عمومى مردم - چه در انتخابات و چه در مسائل گوناگونى كه این دولت و همچنین دولت آینده در پیشرو دارد - و همبستگى ملى آنان خواهد توانست به پیشرفت برنامهها كمك كند.»
سال 1385: سال پیامبر اعظم(ص)
حوادث سال 1384 بیش از سالهای پیش، یاد و نام مبارک پیامبر اکرم را در ذهن جهانیان زنده کرده بود:
«در این مقطع زمانى، یاد و نام مبارك پیامبر اعظم از همیشه زندهتر است؛ و این یكى از تدابیر حكمت و الطاف خفیّهى الهى است. امروز امت اسلام و ملت ما بیش از همیشه به پیغمبر اعظم خود نیازمند است؛ به هدایت او، به بشارت و انذار او، به پیام و معنویت او، و به رحمتى كه او به انسانها درس داد و تعلیم داد. امروز درس پیغمبر اسلام براى امتش و براى همهى بشریت، درسِ عالم شدن، قوى شدن، درس اخلاق و كرامت، درس رحمت، درس جهاد و عزت، و درس مقاومت است. پس نام امسال به طور طبیعى، نام مبارك پیامبر اعظم است. در سایهى این نام و این یاد، ملت ما درسهاى پیغمبر را باید مرور كند و آنها را به درسهاى زندگى و برنامههاى جارى خود تبدیل كند.»
سال 1386: سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی
اوجگیری مساله هستهای ایران از یک سو و موفقیت حزبالله لبنان در برابر رژیم صهیونیستی بیش از گذشته، ملت ایران و ملتهای مسلمان را در کنار یکدیگر قرار داده بود:
«در این مقطع زمانى، یاد و نام مبارك پیامبر اعظم از همیشه زندهتر است؛ و این یكى از تدابیر حكمت و الطاف خفیّهى الهى است. امروز امت اسلام و ملت ما بیش از همیشه به پیغمبر اعظم خود نیازمند است؛ به هدایت او، به بشارت و انذار او، به پیام و معنویت او، و به رحمتى كه او به انسانها درس داد و تعلیم داد. امروز درس پیغمبر اسلام براى امتش و براى همهى بشریت، درسِ عالم شدن، قوى شدن، درس اخلاق و كرامت، درس رحمت، درس جهاد و عزت، و درس مقاومت است. پس نام امسال به طور طبیعى، نام مبارك پیامبر اعظم است. در سایهى این نام و این یاد، ملت ما درسهاى پیغمبر را باید مرور كند و آنها را به درسهاى زندگى و برنامههاى جارى خود تبدیل كند.»
سال 1387: سال نو آوری و شکوفایی
توجهی جدیتری که از سال 1387 به علم و نوآوری شد، اکنون و با رشد شتابان علمی و فنی ایران، نتایج عملی خود را نشان داده است:
« من برای این سال دو چیز را انتظار میبرم... در این سال باید نوآوری فضای كشور را فرا بگیرد و همه خود را موظف بدانند كه كارهای نو و ابتكاری را ـ در سایهی مدیریت صحیح و تدبیر درست ـ در فعالیت كشور وارد كنند. انتظار دوم این است كه فعالیتهایی كه در سالهای گذشته انجام گرفته است، كارهایی كه دولت كرده است، سرمایهگذاریهای بزرگی كه مسئولان گوناگون و آحاد مردم در بخشهای مختلف ـ چه سرمایهگذاری مادی، چه سرمایهگذاری معنوی ـ انجام دادهاند، اینها به شكوفایی برسد و مردم نتایج آن را در زندگی خود حس كنند. لذا من امسال را «سال نوآوری و شكوفایی» مینامم و انتظار دارم كه انشاءالله هم در زمینهی نوآوری و هم در زمینهی شكوفایی، ملت ما شاهد نتایج شیرینی باشند.»
سال 1388: سال «حركت مردم و مسئولین به سوى اصلاح الگوى مصرف»
شرایط کشور و الگوی مصرف بیرویه منابع و امکانات کشور، «حركت مردم و مسئولین به سوى اصلاح الگوى مصرف» را به شعار سال 1388، تبدیل کرد:
« ما بایستى الگوى مصرف را اصلاح كنیم. ما بایستى به سمت اصلاح الگوى مصرف حركت كنیم. مسئولین كشور در درجهى اول - چه قوهى مقننه، چه قوهى مجریه، و چه سایر مسئولین كشور؛ قوهى قضائیه و غیر آنها - و اشخاص و شخصیتها در رتبههاى مختلف اجتماعى، و آحاد مردم ما از فقیر و غنى، بایستى به این اصل توجه كنند كه باید الگوى مصرف را اصلاح كنند. اینجور مصرف كردن در همهى زمینهها - در امور ضرورى زندگى، در زیادىهاى زندگى - مصرف كردن بى رویّه و بدون منطق و بدون تدبیر عقلانى، به ضرر كشور و به ضرر آحاد و اشخاص ماست. من از عموم مردم و بخصوص از مسئولین درخواست میكنم، خواهش میكنم كه در این زمینه فعالیت خودشان را در این سال زیاد كنند، افزایش بدهند و براى اصلاح الگوى مصرف برنامهریزى كنند. لذا من این سال را، سال «حركت مردم و مسئولین به سوى اصلاح الگوى مصرف» میدانم.»
سال 1389: سال همت مضاعف و کار مضاعف
سال 1389 در شرایطی آغاز میشد که نیاز کشور همت مضاعف و کار متراکمتر در همه بخشهای کشور بود به خصوص با توجه به فرصتهایی که در سال 1388 از دست رفته بود:
« امسال براى اینكه ما بتوانیم آنچه را كه در این دعاى شریف به ما تعلیم داده شده است و وظیفهى ماست، انجام بدهیم، براى اینكه بتوانیم بر طبق اقتضائات كشور و ظرفیتهاى كشور حركت كنیم، احتیاج داریم به اینكه همت خودمان را چند برابر كنیم؛ كار را متراكمتر و پرتلاشتر كنیم. من امسال را به عنوان سال «همت مضاعف و كار مضاعف» نامگذارى میكنم. به امید اینكه در بخشهاى مختلف، بخشهاى اقتصادى، بخشهاى فرهنگى، بخشهاى سیاسى، بخشهاى عمرانى، بخشهاى اجتماعى، در همهى عرصهها، مسئولین كشور به همراه مردم عزیزمان بتوانند با گامهاى بلندتر، با همت بلندتر، با كار بیشتر و متراكمتر، راههاى نرفتهاى را بپیمایند و به هدفهاى بزرگ خود انشاءاللَّه نزدیكتر شوند. ما به این همت مضاعف نیازمندیم. كشور به این كار مضاعف نیازمند است.»
سال 1390: سال جهاد اقتصادی
در چهارمین سال پیاپی که سال نامی با صبغه اقتصادی پیدا میکرد، مقابله با تهدیدات خارجی، تلاش و جهاد بیشتر در صحنه اقتصاد را ضروری ساخته بود:
« همین تحریمهائی كه دشمنان ملت ایران زمینهسازی كردند یا آن را بر علیه ملت ایران اعمال كردند، به قصد این بود كه یك ضربهای بر پیشرفت كشور ما وارد كنند و آن را از این حركت شتابنده باز بدارند. البته خواستهی آنها برآورده نشد و نتوانستند از تحریمها آن نتیجهای را كه انتظار داشتند، بگیرند و تدابیر مسئولان و همراهی ملت بر ترفند دشمنان فائق آمد؛ اما دنبال میكنند. لذا این سال جاری را كه از این لحظه آغاز میشود، ما بایستی متوجه كنیم به اساسیترین مسائل كشور، و محور همهی اینها به نظر من مسائل اقتصادی است. لذا من این سال را «سال جهاد اقتصادی» نامگذاری میكنم و از مسئولان كشور، چه در دولت، چه در مجلس، چه در بخشهای دیگری كه مربوط به مسائل اقتصادی میشوند و همچنین از ملت عزیزمان انتظار دارم كه در عرصهی اقتصادی با حركتِ جهادگونه كار كنند، مجاهدت كنند. حركت طبیعی كافی نیست؛ باید در این میدان، حركت جهشی و مجاهدانه داشته باشیم.»
سال 1391: سال «تولید ملى، حمایت از كار و سرمایهى ایرانى»
در ابتدای سال 1391، غلبه بر فشارها و توطئههای خارجی با توجه بیشتر به تولید داخلی گره خورد:
« اگر ما توانستیم تولید داخلى را رونق ببخشیم، مسئلهى تورم حل خواهد شد؛ مسئلهى اشتغال حل خواهد شد؛ اقتصاد داخلى به معناى حقیقى كلمه استحكام پیدا خواهد كرد. اینجاست كه دشمن با مشاهدهى این وضعیت، مأیوس و ناامید خواهد شد. وقتى دشمن مأیوس شد، تلاش دشمن، توطئهى دشمن، كید دشمن هم تمام خواهد شد. بنابراین همهى مسئولین كشور، همهى دستاندركاران عرصهى اقتصادى و همهى مردم عزیزمان را دعوت میكنم به این كه امسال را سال رونق تولید داخلى قرار بدهند. بنابراین شعار امسال، «تولید ملى، حمایت از كار و سرمایهى ایرانى» است.»
سال 1392 چه نام خواهد گرفت؟
سال 1392 در شرایطی آغاز خواهد شد که دولت دهم در آخرین ماههای کار خود به سر مییرد. کشور در آستانه انتخاباتی به سر میبرد که تنور آن از هم اکنون داغ شده است و جمعی از فعالان اقتصادی خواستار تاکید مجدد بر مفاهیم کار و تولید هستند. مساله هستهای و رابطه ایران و غرب در آستانه گلوگاههای بزرگ قرار دارد، جهان و منطقه در برابر پیچهای مهم تاریخی است.
تاریخ درج خبر :
